گذاری كوتاه به زندگینامة استاد علامه « محمد ربیعی»
گذاری كوتاه به زندگینامة استاد علامه « محمد ربیعی»
استاد محمد ربیعی فرزند مرحوم ملا عبدالحكیم در سال 1311 شمسی در روستای دره‌اسب از توابع منطقه دیواندره دیده به جهان گشود و در سن 5 سالگی قرآن را نزد مادرش به اتمام رساند .
مقدمات صرف و نحو را نزد پدر و عموی گرامیشان ملا محمود ربیعی (رح) فرا گرفت و بعد از وفات ایشان
نزد استادانی دیگر از ایران و عراق علوم دینی را دنبال كرد .
از سن 12 سالگی به نوشتن علاقمند شد و وقایع روزانه را به صورت داستان در قالب نظم و نثر به رشته تحریر در می‌آورد . استاد پس از ختم قرآن و فراگرفتن مقدمات صرف و نحو در خدمت استاد دانا و فرزانه «سید علاءالدین حسینی» از «قشلاق‌سفید» از توابع دیواندره شروع به آموختن علوم دینی نمودند . در همان سنین جوانی در خدمت استادش رسالة ایساعوجی در علم و منطق را مطالعه و آن را به فارسی ترجمه كرده بود .
از آنجا كه سیدعلاء الدین علاقه فراوانی نسبت به استاد ربیعی داشت به او پیشنهاد كرده بود كه من دخترم را برای تو نگه داشته‌ام و دخترم نیز دوست دارد كه با تو ازدواج كند این بود كه صغری خانم دختر استاد حسینی به عقد ملا ربیعی در آمد و با ایشان ازدواج نمود .
استاد ربیعی در قرائت قرآن صدای زیبا و رسایی داشتند در سال 1345 به نمایندگی از طرف دولت ایران در مسابقات جهانی قرآن در پاكستان شركت نموده و در میان 22 قاری بزرگ جهان بعد از شیخ محمود خلیل الفخری از مصر مشتركاً با استاد عبدالباسط مقام دوم را كسب می‌نمایند و نایب قاری جهان می‌گردد .
بعد از پایان مسابقات و بازگشت به ایران به خاطر تبحر و توانایی بالا در گویندگی زبان كردی به تهران آمده و در رادیو ، برنامه دینی به زبان كردی اجرا می‌كردند و نیز در مدرسه «اردبیلی‌ها» و مسجد عمادالدوله به آموزش قرآن و تجوید به علاقمندان تدریس می‌نمود .
استاد محمد ربیعی به همراه علامه بزرگوار كاك احمد مفتی‌زاده (رح) دكتر مریدی و دكتر بقا سیدالشهدایی همگام با مردم كرمانشاه و سایر شهرهای كردنشین قبل از انقلاب و بعد از انقلاب برای كاشتن نهال اسلامی تلاش نمودند و دوش به دوش مردم در خیابانها و كوی‌ها و بر منبرهای خطابه و در مساجد و مجالس شعار اسلامی را سر می‌دادند و در راه آرمانهای اسلامی تلاش می‌كرد .
دانشمند فرزانه در كنار گویندگی در رادیوی كردی مركز كرمانشاه خطیب و امام جمعه مسجد امام شافعی نیز بودند در دوران امامت استاد ربیعی در كرمانشاه گروه بی‌شماری از مردم به مسجد جامع امام شافعی روی آوردند و صفوف جماعت جمعه به حدی رسید كه تعداد زیادی از مردم در خیابانها و محل راسته بازار ، نماز می‌خواندند و مردم كرمانشاه علاقه خاصی را نسبت به استاد ربیعی داشتند و تمام اهل تسنن و حتی تعدادی از شیعیان برای حل مسائل خود به ایشان مراجعه می‌نمودند .
در این زمان استاد كتابی را به نام «آئینه اسلام» به چاپ رساند كه مورد استقبال مسلمانان قرار گرفت . همچنین ایشان در طول عمر مباركشان كتابهای زیادی تألیف نمودند كه از آنها می‌توان به باقیات و صالحات 8 جلد ، عالیجناب گوریل (رمان) ، مالكیت در اسلام ، عشق پایان ناپذیر و دهها كتاب دیگر اشاره كرد و صدها كاست ضبط شده در زمینه‌های مختلف از این استاد فرزانه موجود می‌باشد كه مورد استفاده عموم می‌باشد .
استاد ربیعی اشعاری در زمینه خداشناسی ، مدح و ستایش ، عشق ، عرفان ، سیاسی و غیره كه به سه زبان كردی ، عربی ، فارسی می‌باشد سروده‌اند و در دیوانی به نام چهار فصل و دیگری به نام اردیبهشت گرد آمده است كه هنوز به چاپ نرسیده است . اشعار دیوان چهار فصل استاد به 4000 بیت می‌رسد .
استاد سه بار ازدواج كرده‌اند كه دو پسر از صغری خانم و یك دختر از خانم مفاخری دارند و از ایران خانم فرزندی نداشته است .
استاد دانا و عالم فرزانه محمد ربیعی در سن 63 سالگی در 13/9/1375 دار فانی را وداع گفت و به سوی خدای خویش رهسپار گردید ...
(روحش شاد و یادش گرامی باد)
منبع:
http://www.kurdistani.blogfa.com
آثار مکتوب محمد ربیعی:
- گنجینه گوهر در حدیث (کردی)
- تفسیر سوره حمد (کردی) ۱۳۷۰
- به چکهٔ ی بیناده م در فلسفه (کردی)
- دکانداران طریقت
- نقل و نبات (بیان حیات انبیا ویژه کودکان و نوجوانان).
- ترجمه کتاب حلال و حرام یوسف قرضاوی ۱۳۷۲.
- وتاری ئایینی (گفتارهای دینی).
- دیوان چهارفصل (کردی- فارسی و عربی)
- لغزو معما به...
- آیینه اسلام درعلم و کلام
- سنت و بدعت.
- معالم اسلامی (اطلاعات عمومی).
- مالکیت در اسلام.
- عالیجناب گوریل (رمان) ۱۳۷۲
- هشت اردیبهشت (نثرونظم).
- سراب عشق و اعتیاد.
- عشق پایان ناپذیر.
- حضرت عثمان(رض).
- خانواده کوچک.
- امپریالیست و سوسیال امپریال.
- داستان کوتاه.
- هزار پند.
- مسایل ودلایل.
- کارنامه نیکوکاران.
- علم الیقین در تلقین.
- علم الیقین در سنت.
- منظومه کشف الضلال عن الهلال در ۲۴۰۰ بیت.
- مال و میراث.
- باقیات الصالحات.