هیچ جامعه ای فراتر از اندیشه ی معلمانش رشد نخواهد کرد.

                                     "این افتخار بر شما مبارک"

با این گچ عشق تخته جانم زن

                            خطی زکلام خود به ایمانم زن

                                                         صد درس درین کلاست آموخته ام

                                                                                            یک درس ز عشق جان ویرانم زن


کاش میشد باز کوچک می شدیم

لااقل یک روزی کودک می شدیم

یاد آن آموزگار ساده پوش 

یاد آن گچها که بودش روی دوش

ای معلم نام وهم یادت به خیر

یاد درس آب و بابایت به خیر

تا درون نیمکت جا می شدیم

ما پر از تصمیم کبری میشدیم

پاک کن هایی ز پاکی داشتیم

یک تراش سرخ لاکی داشتیم

گرمی دستانمان از آه بود

برگ دفترها به رنگ کاه بود

همکلاسیهای من یادم کنید

باز هم در کوجه فریادم کنید

ای دبستانی ترین احساس من 

باز گرد این مشقها را خط بزن